---

               21 listopada Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień

     Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień (World Hello Day), to święto wywodzące się ze Stanów Zjednoczonych. Powstało z inicjatywy braci Briana i Michaela McCormacków, którzy w 1973 roku zaprotestowali przeciwko konfliktowi zbrojnemu pomiędzy Egiptem a Izraelem. Idea tego dnia jest do dziś  niezmienna – bądźmy dla siebie życzliwi, rozwiązujmy problemy w sposób pokojowy, a nie siłowy...

Jak powinniśmy obchodzić ten dzień?

Najlepiej uśmiechnąć się do drugiego człowieka, powiedzieć miłe słowo, przesłać ciepłe spojrzenie. Pamiętajmy, że pozytywna energia, którą przekazujemy innym, wraca do nas z nawiązką. Obecnie Światowy Dzień Życzliwości
i Pozdrowień jest obchodzony w ponad 180 krajach i ma nieco inny wymiar – mniej polityczny, a bardziej społeczny. Jego celem jest uwrażliwienie ludzi na wzajemną życzliwość, wzbudzenie w nich pozytywnych emocji. Jest to apel przeciwko problemom i często smutnej rzeczywistości. Przesłanie akcji jest proste -bądźmy życzliwi codziennie, a nie tylko od święta. Tym bardziej, że w tej akurat kwestii naukowcy nie mają wątpliwości: bycie miłym, okazywanie dobra, rozbudzanie u siebie życzliwości wobec innych ma moc uszczęśliwiania – nie tylko obdarowanego życzliwością, ale przede wszystkim tego, który ją okazuje.

Tego dnia warto uwierzyć, że w każdym z nas drzemią niewyczerpane pokłady dobra i – tak na próbę – okazać komuś bezinteresowną życzliwość.

                                                                                          

---

                                                                                                        Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat
                                                                                                                                                               J. Korczak

Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka

    20 listopada obchodzimy  Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Dzień ten przypomina o przywilejach najmłodszych w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka w 1959 roku oraz Konwencji o Prawach Dziecka
w 1989 roku. Każde dziecko to mały człowiek posiadający swoje prawa.

Dziecko ma prawo do:

• wychowania się w rodzinie
• do adopcji
• oświaty, nauki i kultury
• wypoczynku i rozrywki
• ochrony zdrowia i opieki medycznej
• dostępu do informacji
• ochrony przed wyzyskiem i poniżającym traktowaniem
• prywatności i równości
• do zabezpieczenia socjalnego
• do odpowiedniego standardu życia
• do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy.

W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi gwarantującymi prawa dziecka są: Konstytucja RP, Konwencja
o Prawach Dziecka, Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.

                 O PRAWACH DZIECKA

Nikt mnie nie ma prawa siłą zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.
Ja mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama, brat lub tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania.
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy różnię się od innych to jest moja sprawa.

                                                                       Marcin Brykczyński

 

---

 

Dobre maniery

       Każdy z nas jest indywidualnością, ma inną osobowość, temperament. Często denerwują nas zakazy, nakazy, ograniczają normy i przepisy, ale nie dałoby się bez nich żyć. Żyjąc wśród ludzi musimy przestrzegać praw
i zwyczajów, nie możemy lekceważyć reguł dobrego wychowania. Dlaczego warto znać i stosować zasady kulturalnego zachowania się?

1. Formy towarzyskie są po to, abyśmy swoim zachowaniem nie obrażali innych.
2. Zachowanie zgodne z zasadami dobrego wychowania zjednuje sympatię i szacunek innych ludzi.
3. Im lepsze opanowanie zasad kulturalnego zachowania się, tym lepsze samopoczucie, większe poczucie bezpieczeństwa, możliwości nawiązania i utrzymania kontaktów z innymi.
4. Jest to element naszej tradycji, kultury.
5. Dzięki dobrym manierom ułatwiamy życie starszym i słabszym, nie zakłócamy życia innym.

Kodeks kulturalnego ucznia

1. Kultura słowa:

• stosuję pięć magicznych słów; dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam,
• nie przerywam wypowiedzi swojego rozmówcy,
• szanuję zdanie innych,
• nie używam wulgaryzmów.

2. Kultura bycia:

• jestem życzliwy dla innych,
• jestem punktualny,
• pamiętam o pozostawieniu porządku w sali,
• przechodząc przez drzwi pamiętam, że pierwszeństwo mają dorośli oraz dziewczęta,
• spokojnie przechodzę korytarzem szkolnym,
• czuwam nad bezpieczeństwem swoim i innych,
• szanuję mienie szkolne,
• witam się z pracownikami szkoły oraz koleżankami i kolegami.

3. Kultura ubioru i wyglądu:

• zmieniam obuwie w szatni,
• dbam o higienę ciała, jamy ustnej, włosów i paznokci,
• mój strój jest skromny, schludny, dostosowany do pory roku i okoliczności,
• moje ubrania są czyste.

4. Kultura spożywania posiłków:    

• przed jedzeniem myję ręce mydłem,
• podczas jedzenia nie rozmawiam,
• nie jem głośno,
• nie wyrzucam jedzenia do kosza,
• nie dzielę się z kimś jedzeniem.

      Zawsze bądź dżentelmenem

Dżentelmen – wszędzie mile jest widziany

Dżentelmen – nie przełazi przez parkany

Dżentelmen – przed robotą się nie wzdryga

Dżentelmen – tam gdzie może, to pomaga

Dżentelmen – ustępuje miejsca babci

Dżentelmen – gra z siostrzyczką w koci łapci

Dżentelmen – pierwszy kłania się znajomym

Dżentelmen – nie jest psotny i łakomy

Dżentelmen – mówi „proszę” i „dziękuję”

Dżentelmen – wciąż się dobrze zachowuje

Dżentelmen – siada czysty do obiadu

Dżentelmen  - nie wykrada jabłek z sadu

Dżentelmen – nie buszuje po ogródkach…

 

---

 

Dzień Dziecka

      Międzynarodowy Dzień Dziecka jest świętem obchodzonym niemal na całym świecie. Nie we wszystkich krajach świata  święto to przypada na 1 czerwca. Odmienny jest także sposób obchodzenia tego dnia, na co wpływ ma  tradycja, obyczajowość i historia wynikająca z danego kręgu kulturowego. Korzenie Dnia Dziecka sięgają 1954 roku, kiedy to Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) postanowiło o konieczności stworzenia takiego święta, by upowszechnić cele i ideały dotyczące praw dziecka, jakie zawierała Karta Narodów Zjednoczonych. Inne źródła z kolei datują Dzień Dziecka na rok 1952, a inicjatywę ustanawiającą to święto przypisuje się działającej na rzecz zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa na świecie organizacji  „The International Union for Protection of Childhood”. Z kolei w chińskim kalendarzu Dzień Dziecka ponoć występuje już od roku 1926, natomiast w Japonii uroczystość ta ma swoje tradycje od 1948 roku.  We Francji i Włoszech  Międzynarodowy Dzień Dziecka przypada na  6 stycznia, czyli Święto Trzech Króli. Wynika to z faktu, iż dzień ten  łączony jest tam z Dniem Rodziny. Specyficzne są także obchody tego święta w tych dwóch krajach. 6 stycznia uznaje się bowiem za dzień, kiedy to dzieci nie tylko otrzymują od rodziców podarunki, lecz także ciasto
z „wróżbą” i koronę króla lub królowej.

Nie ulega wątpliwości, że Dzień Dziecka, który  obchodzimy w Polsce, jest niezwykle ważnym i potrzebnym świętem. To dzieci bowiem, jako istoty kruche i potrzebujące opieki, najłatwiej jest skrzywdzić, a zgodnie z tym, co mówił Jan Paweł II: „Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta”.

---

 

19 maja Dzień Dobrych Uczynków

 

"Miarą człowieka nie jest majątek, mądrość i to co mówi.
Naprawdę liczą się tylko czyny - dobre i złe" 

Mirosław Welz

      Dzień Dobrych Uczynków pierwszy raz został zorganizowany w 2005 roku. Od tego czasu, coraz więcej osób przyłącza się do wspólnego świętowania. Inicjatorem obchodów Dnia jest Fundacja Ekologiczna Arka wraz
z partnerami. Fundacja Arka została założona w 2005 roku przez Wojciecha Owczarza. Celem działalności Fundacji jest propagowanie wiedzy ekologicznej w społeczeństwie. Organizacja w swoje działania włącza dzieci i młodzież, a także jest inicjatorem akcji edukacyjnych. Fundacja nawiązuje relacje z samorządami, mediami, przedstawicielami kultury, leśnikami, czy innymi stowarzyszeniami ekologicznymi. Do obszaru działań organizacji należy upowszechnianie wiedzy dotyczącej ochrony przyrody i promowanie postaw ekologicznych.  W Dniu Dobrych Uczynków organizatorzy zachęcają do podejmowania różnych działań na rzecz ludzi, zwierząt i przyrody. Do wspólnego świętowania przyłączają się wszystkie osoby chętne, dla których dzień  ten jest nie tylko okazją do niesienia pomocy , ale staje się powodem do zmiany własnych przyzwyczajeń oraz nawyków. Obchody święta dążą do uwrażliwiania społeczeństwa na otoczenie oraz zachęcają do bezinteresownych gestów. Według organizatorów, święto promuje wzorcowe postawy obywatelskie i społeczne oraz wolontariat.
    W jaki sposób można świętować Dzień Dobrych Uczynków? Warto zwrócić szczególną uwagę na potrzeby najbliższego otoczenia. Każda szczera pomoc udzielana potrzebującej osobie posiada wyjątkowe znaczenie
i kształtuje trwałe wartości w społeczeństwie. Dzień Dobrych Uczynków staje się integrującym świętem wszystkich osób, dla których gest pomocy staje się symbolem trwałych więzi społecznych. Najlepszym sposobem, by uczcić Dzień Dobrych Uczynków jest jednak robienie czegoś pozytywnego nie tylko 19 maja, ale każdego dnia.

                                                                                                           

---

 

Jak uczyć się skutecznie?

1. Zaplanuj sobie czas na naukę

Może się to wydawać banalne, ale jest kluczowe dla Twojej "domowej sesji naukowej". Zacznij od przejrzenia materiału, który chcesz opanować. Jeśli trzeba, podziel go na mniejsze części. Zaplanuj godziny, w których będziesz się uczył. Postaraj się, żeby w tym czasie nic Cię nie rozpraszało.

2. Zadbaj o korzystne otoczenie

Źle dobrane oświetlenie, nieodpowiednia temperatura pomieszczenia czy rozpraszające przedmioty - to czynniki, które obniżają poziom koncentracji. Zastanów się, co możesz poprawić w swoim otoczeniu, żeby maksymalnie skupić się na nauce. Do powszechnych "rozpraszaczy uwagi" należą:

• bałagan,
• rzucające się w oczy plakaty, zbyt jaskrawa, kontrastowa kolorystyka w pokoju,
• grające radio, włączony telewizor, portale społecznościowe i komunikatory internetowe,
• niewygodne lub zbyt "rozleniwiające" miejsce do siedzenia.

Jak zoptymalizować swoje miejsce do nauki?

• zorganizuj przestrzeń wokół siebie w przyjazny, harmonijny sposób - to ułatwi Ci koncentrację,
• zadbaj o świeże powietrze w pomieszczeniu - np. regularnie wietrząc pokój,
• nie ucz się na leżąco - do siedzenia wybierz wygodne krzesło, wyprofilowane,
  o odpowiedniej wysokości,
• zadbaj o dobre oświetlenie,
• na czas nauki zrezygnuj w swoim otoczeniu z towarzystwa rozpraszających osób,
• odłącz media, wyloguj się z serwisów społecznościowych i komunikatorów.

3. Zadbaj o odpowiedni nastrój do nauki

Na jakość uczenia się mogą negatywnie wpłynąć także czynniki wewnętrzne:

• brak motywacji,
• złe samopoczucie,
• przemęczenie fizyczne lub psychiczne.

4. Wykorzystaj do nauki wszystkie zmysły

Wiele osób w trakcie nauki koncentruje się tylko na czytaniu tekstu i próbach zapamiętania treści. Tymczasem najskuteczniej uczymy się i zapamiętujemy w sposób "polisensoryczny", czyli angażując wszystkie zmysły: patrząc, słuchając, notując, rysując, powtarzając na głos z pamięci zapamiętane informacje, opowiadając komuś o tym, czego sie uczymy.

5. Rób efektywne notatki 

Zapisuj tylko najistotniejsze informacje, stosuj czytelną, przejrzystą formę graficzną, notuj tylko na jednej stronie kartki, żeby łatwiej było później przeglądać notatki, używaj kolorów, podkreśleń, strzałek, znaków graficznych i własnych skrótów. Sztuka konstruowania efektywnych notatek przyda Ci się nie tylko na lekcjach, ale także w trakcie uczenia się w domu. Słuchając nagrania wykładu, czy oglądając film związany z tematem, lepiej przyswoisz informacje aktywnie notując, rysując mapy pojęć lub mapy myśli.

6. Rób optymalne powtórki

Powtórka to ponowne, szybkie przejrzenie materiału i powtórzenie najważniejszych informacji. Optymalne powtórki pozwolą Ci zapamiętać maksimum informacji i zaoszczędzić czas.

7. Zadbaj o wypoczynek, relaks i dobry sen.

---

 

Wskazówki dla rodziców uczniów wybierających szkołę ponadpodstawową

            Rodzice mają największy wpływ na edukacyjne decyzje swoich dzieci. Są tymi osobami, które na co dzień obserwują dzieci w rozmaitych sytuacjach, w czasie wykonywania różnych zadań, jako osoby znaczące dla dziecka są również autorytetem w sytuacji kształtowania jego przyszłej ścieżki edukacyjnej i zawodowej. Warto wykorzystać ten kredyt zaufania udzielony przez dziecko i potraktować jako inwestycję w jego przyszłą karierą.

Jak pomóc dziecku? Rodzicu, przede wszystkim:

• zaobserwuj, jakie czynności chętnie wykonuje dziecko, co go pasjonuje, ciekawi,
• rozmawiaj na temat interesujących dziecko przedmiotów szkolnych, rozmowy te mogą być kopalnią wiedzy o potencjale dziecka,
• towarzysz mu w codziennych obowiązkach - to pozwala na zaobserwowanie przejścia z dziecięcej fazy marzeń, zawodowych fantazji do krystalizacji pomysłów na siebie,
• motywuj dziecko do szukania odpowiedzi na pytanie "co chce robić w życiu?", rozmawiaj na temat jego planów i celów życiowych
• dziel się z dzieckiem swoją wiedzą i doświadczeniem zawodowym,
• oceniaj realnie możliwości szkolne dziecka,
• zachęcaj dziecko do aktywności w szukaniu informacji na temat zawodów, szkół ,
• zachęcaj do samodzielności w podejmowaniu decyzji, stwarzaj atmosferę bezpieczeństwa, akceptacji, nie narzucaj swojego zdania,
• w razie kontrowersyjnego wyboru Twojego dziecka podejmij życzliwą rozmowę - przedstaw argumenty za i przeciw określonemu wyborowi dziecka,
• nie zniechęcaj, nie krytykuj i nie bądź obojętnym,
• w razie rozterek i niepewności dziecka bądź mu wsparciem i pomocą.

---

                                  Trening mózgu: praktykuj poczucie humoru 

            Śmiech wzmaga wydzielanie endorfin – związków chemicznych występujących w mózgu, które wywołują dobre samopoczucie i łagodzą ból. Z tego właśnie względu praktykowanie poczucia humoru uważa się za skuteczny trening mózgu. Dobroczynne działanie śmiechu wiąże się dodatkowo z tym, że zmniejsza on wydzielanie hormonu stresu, który hamuje układ odpornościowy. Na skutek tego - przyhamowany układ odpornościowy - ponownie jest pobudzony, a twój organizm jest gotów, aby zwalczać choroby.

Trening mózgu: naucz się mówić NIE

Efektywne wywiązywanie się z wielu powierzonych obowiązków nie byłoby możliwe bez działania pod wpływem stresu. Należy pamiętać jednak o tym, że życie w takich warunkach w dłuższej perspektywie negatywnie wpływa na działanie mózgu i zdrowie całego organizmu. Jak temu przeciwdziałać?

● Choć nie jest to proste, w niektórych sytuacjach, gdy powierzane zostają nam kolejne obowiązki przysparzające  dodatkowego stresu, należy w taki sposób wytrenować swój mózg, aby niemal automatycznie delegować zadania i w razie potrzeby mówić nie.

● Pomyśl, jak często zgadzasz się na różne rzeczy tylko dlatego, aby zadowolić innych, nie pytając najpierw siebie, czy ta prośba pasuje do twoich planów. Kiedy ktoś prosi cię
o wykonanie kolejnego zadania, zastanów się nad tym i przeanalizuj tę prośbę czy pasuje ona do twoich planów.

● Jeśli okaże się, że przyjęcie kolejnego obowiązku dostarczy ci dodatkowego stresu, przekaż część obowiązków innym. Tej umiejętności trzeba się nauczyć – trenuj zatem swój mózg do asertywności zawsze wtedy, gdy tego potrzebujesz.

Trening mózgu: myśl pozytywnie

Jeśli przewidujesz, że doświadczysz czegoś pozytywnego, twoje samopoczucie jest bardziej pozytywne w porównaniu do sytuacji, w której przewidujesz, że możesz doświadczyć czegoś negatywnego. Nie oznacza to jednak, że chroniczny pesymista koniecznie musi mieć złe samopoczucie.

● Pesymizm jest trwałą dyspozycją, samopoczucie może być natomiast zmienne. Nawet pesymista może oczekiwać doznawania pozytywnych stanów emocjonalnych albo rzadszego czy mniej intensywnego doświadczania stanów negatywnych, zwłaszcza jeśli będzie miał pozytywny nastrój.

● Podobnie osoba, która generalnie jest optymistą, również może mieć złe samopoczucie, jeśli w danym momencie przewiduje, że może zdarzyć się coś niekorzystnego.

Twoje samopoczucie zależy zatem od stanu emocjonalnego na dany moment – pozytywnego lub negatywnego i towarzyszących mu oczekiwaniach co do przyszłości. Myślenia pozytywnego należy się nauczyć. Często nie przychodzi ono samo z siebie. Za każdym razem, gdy czujesz, że opanowują cię negatywne myśli, wytrenuj swój mózg w taki sposób, aby zastąpić je pozytywną myślą.

 

---

Co to jest mnemotechnika?

            Mnemotechniki to sposoby poprawiania ludzkiej pamięci. Zaliczamy do nich szereg technik, które pozwolą nam na szybsze uczenie się, zapamiętywanie, a także odtwarzanie informacji np. mnemotechniki pamięciowe. Mnemotechniki z jednej strony ogólnie poprawiają naszą pamięć i koncentrację, a z drugiej ułatwiają zapamiętywanie ważnych haseł, PIN-ów, numerów telefonów czy treści wykładów lub książek. Mnemotechnika może być pomocna w zapamiętywaniu liczba, a także w nauce języków obcych. Poznaj najpopularniejsze techniki mnemoniczne.

1.Mnemotechniki rodzaje - techniki mnemoniczne

Akronimy

Metoda ta polega na wymyśleniu słowa albo wyrażenia, w którym pierwsze litery odnoszą się do zapamiętanych informacji. Załóżmy, że chcesz zapamiętać nazwy trzech największych rzek w Polsce. Są to: Wisła, Odra, Warta. Tworząc akronim, możesz posłużyć się następującym zwrotem: WOW. Akronim nie musi być sensowny, ważne, aby utkwił ci
w pamięci.

Akrostychy

Czasem całe zdanie może pomóc w przypomnieniu pierwszych liter listy wyrazów do zapamiętania. Jeśli chcesz zapamiętać kolejność barw w widmie, poczynając od barw długofalowych, możesz wykorzystać następujący akrostych – Cecylia życzliwie zerknęła na Filipa (czerwony, żółty, zielony, fioletowy).

Wymyślenie akronimów i akrostychów może czasami zabierać dużo czasu. Nie należy się jednak zniechęcać, ponieważ to bardzo użyteczne strategie, które usprawniają działanie twojej pamięci.

Historie

Jeśli mamy do zapamiętania listę zakupów, najlepiej powiązać je w określony, choć niekoniecznie logiczny ciąg myślowy. Powiedzmy, że chcemy kupić: proszek do prania, sok, notes, papierowe ręczniki, ziemię do kwiatków.

Nasza historyjka może wyglądać tak: wchodzimy do mieszkania z sokiem, który wręczamy znajdującemu się tam lokatorowi. Ten z wrażenia upuszcza sok na stół i brudzi znajdujący się tam obrus. Bierzemy ten obrus i pierzemy go w proszku do prania. Lokator chce przeprosić za swoją niezdarność i pyta co mógłby dla nas zrobić. Odpowiadamy, że przesadzić kwiatki. Lokator zapisuje sobie w notesie, że ma kupić ziemię do kwiatków.

Im bardziej absurdalna i zabawna będzie wymyślona opowieść, tym lepiej ją zapamiętamy.

Skojarzenia

To metoda bardzo przydatna do zapamiętywania imion lub adresów. Wyobraźmy sobie, że musimy zapamiętać adres restauracji – ul. Wioślana 8. Wówczas ulicę Wioślaną możemy skojarzyć z Wisłą, po której płyniemy w łodzi o kształcie ósemki i wiosłujemy dużym wiosłem. Nazwę Wioślana kojarzymy wówczas z wiosłem, którym wiosłujemy po Wiśle.

---

Nauka z dzieckiem w domu - kilka wskazówek
 

1. Nauka powinna być obowiązkiem, ale i przyjemnością:

• możemy połączyć naukę z zabawą, to przynosi korzyść szczególnie w klasach młodszych;
• w trakcie nauki robimy krótkie przerwy, to poprawia koncentrację, dzieci z nadpobudliwością potrzebują więcej przerw (ćwiczenia ruchowe, relaksacyjne);
• przymus w trakcie pracy z dzieckiem skutkuje odwrotnie, raczej pozytywna motywacja;
• nie przeciążamy dziecka jednorazowo, np. można podzielić pracę na etapy;
•  nie zmuszamy dziecka do zajęć, które nie są konieczne;
• wzrokowcy dobrze uczą się z tablicami, mapami, wykresami, ilustracjami, video, filmami, konkretami (patyczki, palce ręki);
• słuchowcy zapamiętają dobrze materiał mówiony, odtwarzany z płyty i innych mediów;
• kinestetycy uczą się na pamięć w ruchu, pozwólmy im ruszać się po pokoju, aby mogli zapamiętać treści wiersza lub nowy temat;
• dyslektycy nie muszą ciągle pisać i czytać. Ich rozwój polega na pracy wielokierunkowej, tzn. ćwiczeniach ręki (prace plastyczne), dyskusji (zamianie pisania na wypowiedzi ustne). Trzeba to robić tak, aby nie zniechęcić ich do przedmiotów, z którymi i tak mają problem, natomiast niech wykażą się zdolnościami, wiedzą z innych przedmiotów, swoimi talentami, co zachęci ich do pokonywania niepowodzeń i problemów edukacyjnych. Tutaj działanie na siłę może hamować funkcjonowanie, czyli np. nie 15 stron ćwiczeń
  z tekstem, a pięć solidnie przygotowanych i sprawdzonych (z krótkimi przerwami);
• dzieci, które wcześnie wstają wyspane, będą lepiej pracowały od godziny 09.00  do obiadu (jeśli rodzice są
  w domu);
   

2. Znajdźmy czas dla dziecka:

• dziecko oczekuje, aby je wysłuchać (wystarczy tylko być uważnym słuchaczem);
• znajdźmy czas np. wieczorem przed snem na kwadrans bycia z dzieckiem w cztery oczy, na rozmowę;
• bądźmy doradcami, gdy dziecko pyta i prosi o pomoc;
• nie wyręczajmy dziecka (można kilka razy pokazać,  a niekoniecznie robić to za nie);
• bądźmy dobrym przykładem, przykład idzie z góry;
• zamiast komputera, telefonu, telewizora zagrajcie z dzieckiem w gry planszowe, szachy, zbudujcie konstrukcje z klocków,  zabawy na podwórku, to przyniesie korzyść wszystkim, ruch likwiduje napięcie i stres;
• bądźmy cierpliwi, z czasem będą pozytywne efekty;
•  kontrola rodzica jest ważna, spełniamy swoją rolę rodzicielską zwracając uwagę, czy dziecko dobrze postępuje zarówno w nauce, jak i zachowaniu, w razie potrzeby to my wskazujemy mu właściwa drogę.